رافال

جنگنده چند منظوره رافال

در دهه ۱۹۷۰ نیروی هوایی و دریایی فرانسه نیاز به یک جنگنده چند منظوره  نسل جدید داشت. در سال ۱۹۷۵ قرار شد هر دو نیرو  نیازمندی های خود را با یک جنگنده برطرف کنند.در سال ۱۹۷۶ ارتش فرانسه مطالعاتی بر روی جنگنده ای کوچکتر ولی موثر تر از میراز ۲۰۰۰ را اغاز کرد.در سال ۱۹۷۹ داسا  فرانسه در کنار انگلستان و المان  به طرح جنگنده اروپای پیوست . ولی این طرح    در سال ۱۹۸۱ به دلیل نیازمندی های  مختلف دو طرف لغو شد. یک  بار دیگر در سال ۱۹۸۳ طرح مشترک جنگنده اروپایی  دوباره با کمک فرانسه، اسپانیا ، المان غربی، ایتالیا و انگلستان اغاز شد. در سال ۱۹۸۴ فرانسه  خواهان تکمیل یک نسخه ناو نشین نیز بر اساس جنگنده مشترک اروپایی شد و خواهان یک نقش پر رنگتر در پروژه نسبت به دیگر کشورها شد . همچین در حالی که انگلستان،  ایتالیا و المان غربی روی طراحی سنگین تر  به نام یورفایتر توافق داشتند ولی اسپانیا  و فرانسه طرحی سبکتر می خواستند . ولی در نهایت فشار فرانسه  به جای نرسید و این کشور از طرح جدا شد.

در سال ۱۹۸۵ دولت فرانسه  تصمیم به ادامه یک طرح بومی در خود فرانسه گرفت و قرار شد طرح جدید   جایگزین تمامی جنگنده های موجود ارتش فرانسه  مانند میراز اف۱ ، میراز ۲۰۰۰ ،اف۸ وسوپر اتندارد بشود .جنگنده جدید یک جنگنده چند منظوره  برای انجام هر نقش حتی نقش شناسایی بود.

قبل از این تصمیم  در سال ۱۹۷۸  داسا در فرانسه بر روی یک طرح داخلی  که یک جنگنده دو موتوره تک سرنشینه  دارای  بالی دلتا و کانارد بود را اغاز کرده بود.در سال ۱۹۸۲ فرانسه  خواهان مطابقت این طرح با طرح جنگنده اروپای شد ولی این کار غیر قابل انجام بود زیرا طرح اساسا  با چیزی که در ذهن  اروپایها بود فرق داشت.در سال ۱۹۸۴ دولت فرانسه ساخت یک نمونه ازاین طرح جدید را داد و جالب اینکه این درخواست حتی قبل از خروج فرانسه از طرح مشترک اروپایی و تصمیم به ساخت یک جنگنده بومی گرفته شد .

در نهایت پرنده جدید در ۴ژوئیه سال ۱۹۸۶ اولین پرواز خود را انجام داد.در همان اولین پرواز توانست به ارتفاع  ۱۱۰۰۰ متری و سرعت ۱.۳ ماخ رسید و طرح جدید رافال به معنی تند باد  نام گرفت. جنگنده جدید ازمون های مختلف را  در روز و شب را انجام داد و بر روی ناو هواپیما بر کلمانسو دست به نشست و برخواست  زد. فرانسه به دنبال  یک کشور اروپای برای مشارکت  در این طرح میگشت تا رافال را تبدیل  به یک پروژه چند ملیتی کند.با وجود پیگیری ها برای شراکت  کشورهای چون بلژیک،دانمارک هلندو…. هیچ کسی برای مشارکت در طرح جدید پا جلو نگذاشت.فرانسه   تصمیم به خرید ۳۳۰ فروند رافال گرفت ولی با فروپاشی دیوار برلین  و پایان جنگ سرد و کاهش بودجه دفاعی فرانسه این تنها یک رویا بود.فرانسه  مجبور  به کاهش تعداد در خواستی  بود و تغییراتی  در سازمان دهی  نیروی هوایی خود مانند خروج از خدمت میراز ۵۰ و ارتقا میراز های اف۱ خود به نسخه سی ار داد  تا خلا رافال را پوشش دهد.این داستان در نیروی  دریایی نیز بود برنامه دچار تاخیر  شد و سن شکاری های اف۸ نیروی دریایی فرانسه بالابود و در اواخر دهه ۱۹۸۰ فرانسه برای مدتی به دنبال  خرید و یا اجاره موقت تعدادی اف۱۸ هورنت برای خدمت بر روی ناو هواپیما بر این کشور  بود که در نهایت  به جای نرسید.

رای براورد  نیاز مختلف ارتش  فرانسه در سال ۱۹۸۹ تصمیم به خدمت گیری سه نمونه رافال گرفت، اول نسخه سی نسخه نیروی هوایی  بر اساس نسخه A که نسخه پیش نمونه بود، نسخه بی نسخه اموزشی برای نیروی هوای و دریایی که البته توان ناونشین نداشت   ولی توان رزمی مشابه  نسخه تک سرنشینه  را داشت و در نهایت  نسخه ام که قرار بود نسخه ناونشین مشابه نسخه  سی باشد.

در سال ۱۹۹۱ نسخه تک سرنشینه سی با موتور جدید ام۸۸-۲ پرواز کرد اگرچه از نظر ظاهر با رافال A شباهت داشت ولی  تفوتهای زیاد نیز داشت  که شامل  تغییر  موتور و استفاده از مواد ترکیبی  و استفاده از مواد جاذب  رم در برخی  نقاط برای کاهش  سطح مقطعی رادار بود.موتور ام۸۸ در سال ۱۹۹۱ اماده شد اگرچه تا سال ۱۹۹۷ به تولید نرسید  ولی تا قبل از این نسخه  A رفال  که نسخه پیش  تولید بود از موتور جی ۴۰۴ امریکایی بهره می برد. در سال ۱۹۹۳ اولین نسخه اموزشی رزمی بی نیز پرواز کرد که ۳۵۰ کیلوگرم سنگین تر از نسخه سی بود و ۴۰۰ لیتر سوخت کمتری حمل میکرد که دلیلش نصب صندلی دوم جای برخی مخازن  داخلی سوخت بود. نسخه دو سرنشینه  بی طی دوران ازمونهای پروازی برای  ازمایش تسلیحات مختلف به کار رفت.

اولین نسخه ناو نشین یا همان نسخه  ام در۱۲ دسامبر سال ۱۹۹۱ پرواز کرد ،در فرانسه  ازمونهای زمینی  خود را انجام داد ولی به دلیل نبود یک سامانه شبیه ساز  پرتاب به کمک منجنیق برای پرتاب از روی ناو هواپیمابر  از روی زمین  در فرانسه  در سال ۱۹۹۲ این نسخه  به امریکا فرستاده شد تا ازمون های در انجا انجام دهد و سرانجام در سال ۱۹۹۳  دست به انجام تمرینات  بر روی ناو هواپیما بر کلمانسو زد. در همان سال دومین پیش نمونه رافال ام نیز ساخته شد.نسخه ام نسبت به نسخه زمین  ۵۰۰ کیلوگرم سنگینتر  بود که دلیلش استفاده   از تجهیزات پرتاب با منجنیق و سامانه های ناوبری بیشتر برای پرواز  بر فراز دریا. همچنین این مدل دارای سازه و بال و بدنه مستحکم برای  فرود و برخواست از روی ناو داشت.این مدل فاقد بال جمع  شونده بود که برای یک جنگنده ناونشین  غیر معمول است.در کل رافال ام با نسخه  سی نیروی هوایی ۹۵% مشترک بودند.

ولی کمی بیشتر با رافال اشنا شویم

رفال  به عنوان  یک جنگنده بسیار چالاک طراحی  شد و هدف از ترکیب بال دلتا و کانارد تصمیم داسا برای افزایش چالاکی جنگنده بود. بال دلتا میزان بار گذاری بالای داشت  و به جنگنده اجازه حمل سوخت داخلی بیشتری را نی داد  و بهترین میزان چالاکی را در سرعت  فراصوت به رافال  بخشید.دارای سرعت و نشست و برخواست  بسیار مناسبی است به صورتی که قابلیت پرتاب  از یک ناو مجهز به سکوی پرتاب شیب دار را دارد. اگرچه هدف  اولیه ساخت رافال رادار گریزی کامل نبوده  و استفاده از کانارد که طرح بهینه برای یک جنگنده رادار گریز نیست   ولی  در بین جنگندهای متعارف کمتری سطح مقطعی را دارد و گفته شده سطح مقطعی ان عدد ۰.۵ متر مربع است.استفاده از مواد ترکیبی و حتی رم و تلاش در کاهش سطح  امواج فروسرخ   تولید موتور باعث کاهش سطح مقطعی رافال شده است  اگرچه ویژگیهای پنهانکاری رافال همچنان محرمانه است.۳۰ % وزن رافال را مواد  ترکیب تشکیل داده که ۷۵% مواد به کار رفته در سطح  خارجی این جنگنده است.همچنین کانارد  از  تیتانیوم  ساخته شده و مقداری  نیز در بدنه از الومینیوم استفاده شده است.

رافال از موتور انسکا  ام ۸۸  با توان ۱۷۰۰۰ پاند با پس  سور قدرت میگیرد. این موتور با نگاهی به موتور اف۴۰۴ جنگنده اف۱۸ طراحی شده است .موتور در  سال ۱۹۹۶ ازمایشاتش  تمام  و به مرحله  تولید رسید  .نسخه ام۸۸-۲ نسخه ای که بر  روی رافال های تولید نصب است دارای  قابلیت بسیار بالای در تعمیرات  و نگهداری است و به صورت مژولار طراحی شده است. نسخه جدید این موتور که از سال ۲۰۱۰ وارد خط تولید شده نسخه ام ۸۸ – ۴ ایی  است دارای  تعمیر و نگهداری  اسان تری است و ۸% سوخت کمتری را مصرف می کند  و نسخه های قبلی نیز به این مدل ارتقا خواهند یافت. همچنین از سال ۲۰۰۷ بر اساس اخبار بر روی نسخه  ای با خروجی متغییر با نام ام۸۸-۳دی تحقیقاتی انجام شده است.رافال با این موتور می تواند به رانش  به وزن ۰.۹۸ با سوخت کامل و چهار موشک هوا به هوا برسد  و رانش به وزن با ۵۰% سوخت و بدون  سلاح ۱.۰۵ اعلام شده است.رافال میتواند با شش موشک هوا به هوا بدون استفاده  از پس سوز به سرعت ۱.۴ ماخ برسد

کابین رافال یک کابین کاملا دیجیتال  برای یک نبرد مدرن است. به صورت سنتی  شباهت های  به کابین اف۱۶ دارد و استیک هدایت در  دو سطرف خلبان قرار گرفته است.تلاش بسیار در کاهش  بار کاری  خلبان انجام شده. دارای هوتاس برای کنترول جنگ افزار  و میزارن  تزریق  سوخت بر روی اهرم گاز است . برای  نمایش اطلاعلات یک اچ یو دی بزرگ روی پنل اصلی و همچنین  سه نمایشگر در درون کابین در کنار هم قرار دارد که صفحه نمایش مرکزی  که کمی جلوتر قرار دارد دارای  اندازه ۲۵.۵ در ۲۵.۵ سانتیمتر ابعاد   و لمسی است    و دو نمایشگر دیگر نیز دارای اندازه ۱۲.۷ در ۱۲.۷ سانتیمتر هستند .همچنین در کابین رافال بسیاری از فرامین به وسیله صدای  خلبان به جنگنده اعلام می شود که در میدان نبرد این مسئله باعث افزایش هشیاری  خلبان می شود.این کار با استفاده  از توابع استاندارد انجام میشود که برای رایانه جنگ افزاری تعریف شده  که شامل  تعویض و  یا فعال کرد جنگ افزار  تعویض حالت رادار و چند عمل دیگر است.کلاه پرواز خلبان قابلیت نشان دادن اطلاعانت به نمایش امده بر روی اچ یو دی را برای خلبان را دارد و کابین با دوربین  دید در شب هماهنگ است.همچنین رایانه  پروازی هواپیما این توان را دارد که در صورت  سر درگمی و عدم توان کنترل هواپیما توسط خلبان  دست به کنترل ان بزند .

خلبان بر روی صندلی پرتاب شونده  صفر صفر ساخت مارتین  بیکر بهره قرار دارد  و دارای  سامانه تولید اکسیژن است  که دیگر نیازی به حمل کپسول اکسیژن  را ندارد.

سامانه ناوبری  بر اساس جی پی اس  و یک ژیرسکوپ حلقه لیزری پشتیبانی  نیز وجود دارد

رافال دارای سامانه دفاعی اس پی ایی سی تی ار ای است.این سامانه که توسط تالس  و ام بی دی ای توسعه  یافته مجموعه ای از  سامانه  های دفاعی همچون  جنگ الکترونیک ، هشدار دهنده راداری، ضد جنگ الکترونیک، هشدار دهنده فروسرخ  مادون قرمز با پوشش ۳۶۰ درجه) ،پرتاب کننده پوشاله و شراره،هشدار دهنده لیزری با پوشش ۱۲۰ درجه)سامانه کاونده مادون قرمز در دماغه است. تمامی این سامانه های دفاعی  که برای  افزایش اگاهی خلبان از محیط اطرافش در نظر گرفته شده و توسط رایانه در قالبی یک پکیج   بررسی و گذارشات لازم به خلبان داده میشود. اس پی ایی سی تی ار با بررسی تهیدات  یک خروجی مشخص و یکپارچه  را در اختیار  خلبان قرار میدهد تا بار کاری خلبان را کم و کارایی کلی را در میدان جنگ افزایش دهد.این سیستم این اجازه میدهد

رافال از یک رادار ارایه فازی غیر فعال RBE-2 بهره میبرد . این اولین رادار ارایه فازی اروپایی بود.این رادار با دیش ثابت است و برد کشف ان بر علیه یک جنگنده  ۱۳۰ کیلومتر ذکر شده(هدفی به ابعاد ۵ متر مربع) و توان درگیری با ۸ هدف را در یک زمان دارد. رادار توان کشف  و درگیری با اهداف زمینی  و هوایی را دارد و دارای  یک حالت روزنه ساختگی مصنوعی برای نقشه برداری از سطح زمین است. رادار در برابر جنگ الکترونیک  مقاومت بسیار خوبی دارد و در برخی منابع دو برابر رادار میراژ ۲۰۰۰ سری ۵ ذکر شده است .از سال ۲۰۰۴ کار بر روی نسخه  رادار  فعال رادارRBE-2AA  اغاز شد که از سال ۲۰۱۴ روی این جنگنده نسب شده است  . گفته شده برد این رادار بر ضد یک هدف ۵ متر مربعی ۲۰۸ کیلومتر است  و میتواند تا ۴۰ هدف را رهگیری کند  .توان تعیین الگوی اسکن اسمان، توان انتخاب میزان خروجی رادار و همچنین  میزان زمان اسکن  کردن اسمان  در نسخه جدید وجود دارد.

به غیر از رادار،   رافال برای کشف   اهداف مانند اکثر  جنگنده های جدید دارای  سامانه های اپتیکی نیز است.رافال دارای سامانه اپتیکی او اس اف بر روی دماغه در جلوی  کابین است که شامل دو سامانه با توان تصویر برداری اپتیکی  حرارتی به عنوان یک کاونده تصویر بردار  فروسرخ برای  کشف اهداف  هوایی و زمینی  و یا دریایی به صورت غیر فعال  و یک مسافت یاب لیزری  را دارد. این سامانه توان کشف  یک هواپیما  از  پشت سر با  پس سور روشن را از  ۱۰۰ کیلومتر و یک هدف دریایی را از ۶ کیلومتری دارد. این سامانه را میتوان جهت شناسایی  چشمی اهداف به صورت حرارتی ویا اپیتکی ساده به کار برد. همچنین این سامانه را میتوان برای شلیک موشک  تصویر بردار  فروسرخ میکا در فاصله دور به کار برد. میتوان اهداف را  که توسط  رادار کشف شده  با کمک این سامانه  به سرعت ست کرد ان را  به صورت اپتکی دید. بسیاری قابلیت های  او اس اف را با غلاف خارجی لیتینیگ مقایسه میکند

از جمله دیگر تسلیحات  قابل حمل توسط رافال به صورت غلاف  میتواند  به غلاف نشان گذاری لیزری وناوبری دامکلیش ساخت گروه تالس که توان نشان  گذاری  لیزری  و همچنین تصویر بردار رنگی و یا حرارتی  از اهداف زمینی  را دارد  این سامانه توان کشف یک هدف از ۲۷ کیلومتری و نشان  گذاری لیزری ان را از ۱۶ کیلومتری را دارد.

غلاف شناسایی ای ار ایی او اس که در جایگاه مرگزی بدنه نصب میشود که توان عکس بردار در شب و روز و هر ساعت از شبانه روز را دارد، همچنین رافال توان حمل غلاف سوخت رسانی  یار به یار را دارد و با این  توان  در نقش  سوخت رسان جایگزین   سوپر اتندارد خواهد شد.

رافال بسته تسلیحات  بزرکی را حمل میکند. تقریبا تمامی  سلاح های هواپرتاب ساخت فرانسه  و در صورت نیاز مشتری سلاح های  دیگر غربی قابل هماهنگی با رافال است. رافال توان حمل ۹۵۰۰ کیلوگرم سلاح در ۱۴ جایگاه خارجی در مدل سی و بی و ۱۳ جایگاه  در نسخه ام را دارد.سلاح ثابت رافال توپ ۳۰ م م جی آ ای تی  با ۱۲۵ گلوله است. این توپ بر اساس توپ مشهور دفا ۵۳۰ ساخته شده که بر روی تمامی جنگنده های فرانسوی  نصب شد. سرعت اتش  توپ ۲۵۰۰ گلوله بر دقیقه  است.

سلاح هوا به هوای این جنگنده می توان به موشک فروسرخ  کوتاه برد ماژیک اشاره کرد که اگرچه در دهه ۱۹۹۰ بر روی رافال نصب شد ولی امروز  جای خود را به موشک میکا داده است . میگا اصلیترین  موشک  هوا به هوای رافال است .  موشک میکا توسعه یافته در دهه ۱۹۹۰ جایگزین سوپر ۵۳۰ و ماژیک شد. دارای  دو نسخه  هدایت رادار فعال به عنوان اولین رادار فعال عملیاتی  اروپا و  نسخه تصویر ساز فروسرخ  است.میکا در هر دو نسخه دارای  برد ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر است . هر دو نسخه  را میتوان قفل نشده روانه هدف کرد تا در اسمان بر روی هدف قفل و با ان درگیر شوند. میکا در نسخه رادار فعال از توان ویژه  قفل توسط یک جنگنده و شلیک  توسط جنگنده دیگر برخوردار  است. نسخه تصویر ساز فروسرخ با زاویه  درگیر ۶۰ درجه را می توان با کمک اپتیک  حرارتی در دماغه رافال بدون قفل به طرف منطقه جنگنده دشمن شلیک تا در طی مسیر با کشف هدف بر روی ان قفل کند. رفال  توان حمل  موشک  اروپایی میتئور  را دارد البته نه برای  ارتش فرانسه  بلکه برای  مشتریان خارجی در صورت سفارش.در زمینه  توان هوا به زمین  رافال  توان حمل سری بمب های هدایت لیزری  سری پیویی ۲ و۳ را دارد . همچنین توان حمل بمب هوشمند فرانسوی ای ای اس ام را نیز دارد که یک سلاح کوچک بسیار موثر با دو سامانه  هدایت لیزری  و ماهواره ای برای درگیری با اهداف ثابت و متحرک است. برد این سلاح بسته به ارتفاع پرتاب بین  ۱۵ تا۵۵ کیلومتر است و بر روی بمب مارک  ۸۲ با وزن ۲۲۵ کیلوگرم نصب میشود . یک رافال توان حمل تا ۱۴ عدد از این بمب را دارد. موشک ضد کروز اپاچی با توان پرتاب مهمات ضد باند،موشک کروز Storm Shadow با برد ۵۰۰ کیلومتر و هدایت ماهواره ای،موشک ضد کشتی اگزوسه،موشک لیزری ای اس ۳۰ و همچنین با در نظر گرفتن  اینکه در نقش اتمی رافال در نهایت  جایگزین  میراژ ۲۰۰۰ ان خواهد شد تا یک تیره موشک  کروز اتمی ای اس ام پی را دارد.رفال را میتوان در صورت سفارش مشتری به دیگر تسلیخات غربی نیز تجهیز کرد.

رفال توان حمل پنچ مخزن سوخت خارجی ۱۷۰۰ و یا ۲۰۰۰ لیتری را دارد و برد انتقالی ان با سه مخزن سوخت خارجی ۳۷۰۰ و با پنچ  مخزن سوخت  ۴۲۰۰ کیلومتر ذکر شده است.برد رزمی رفال با  شش موشک هوا به هوا و سه مخزن سوخت ۱۱۰۰ کیلومتر بیان شده است.

ورود به خدمت

همان طور که گفته  شد قرار بود ۳۳۰ فروند رافال  توسط ارتش فرانسه   به خدمت گرفته شود ولی با کاهش بودجه دفاعی این رقم بشدت  کاهش یافت.این رقم  در مرحله اول به ۲۵۰ و در مرحله بعد به ۲۱۲  کاهش یافت.خط تولید  در سال ۱۹۹۲ اغاز شد ولی به دلیل پاره ای از مشکلات در سال ۱۹۹۷ دوباره تعطیل شد تا اینکه در پایین دهه ۱۹۹۰ دوباره  بازگشایی شود.اولین سفارش  از سوی دولت فرانسه  درسال ۱۹۹۷ برای  تحویل ۴۰ فروند بین سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ و و در سال ۲۰۰۴  نیز سفارش   ۵۹ فروند از نسخه اف۳ این جنگنده و در نهایت ۶۰ فروند درسال ۲۰۰۹ سفارش داده شد.در مجموع تاکنون ۱۸۰ فروند رافال سفارش داده شده که تا میانه سال ۲۰۱۴ در مجموع ۱۲۶ فروند رافال تحویل شده است.همکنون نیروی هوایی فرانسه دارای ۸۷ فروند و نیروی دریایی دارای ۳۹ فروند رفال است. اولین حضور عملیاتی  رافال به سال ۲۰۰۷ میلادی و شرکت در نبرد افغانستان  بر میگردد. در ان سال  شش فروند فروند شامل  سه فروند  از   نیروی دریایی و سه فروند  از نیروی هوایی  برای شرکت در نبرد افغانستان  اعضام شدند که با پرتاب یکی بمب لیزری جی بی یو ۱۲ اولین برگ از دفتر رزمی رافال نوشته شد.در سال های  ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ نیز در افغانستان  حضور داشت. در سال ۲۰۱۱ رفاال بر علیه ارتش  قزافی وارد عمل شد و معمولا با دو مخزن  سوخت چهار موشک  میکا و شش  ای ای اس ام بر فراز لیبی  با سوخت گیری هوایی با اهداف مشخص شده ارتش قرافی درگیر میشد  .همچنین در سال ۲۰۱۳ رافال بر علیه شورشیان   اسلامگرای مالی به کار رفت.

رافال بعد از ده سال که تقریبا هیچ مشتری خارجی پیدا نکرد  در سال ۲۰۱۲ رفال  را در برنامه خرید ۱۲۶ جنگنده چند  منظوره  خود بین پنج  رقیب دیگر انتخاب کرد. قرار است که ۱۰۸  فروند از  این تعداد در داخل هند تولید شود  و ما بقی در فرانسه  ولی تا  کنون هیچ قرار داد رسمی بین دو طرف به دلیل اختلافات بر سر قیمت و تولید در هند به امضا نرسیده است.گفته شده در مارچ  ۲۰۱۴ در نهایت دو طرف توافق کردند  که ۱۰۸ فروند  در هند تولید  شود. ولی در نهایت در سال  ۲۱۰۵ که باید ان را سال موفقیت تمام کمال برای رفال به حساب اورد مصر توانیت چند مشتری برای خود پیدا کند.

اول مصر بود که ۲۴ فروند رافال را  در اوائل سال ۲۰۱۵ سفارش داد و بعد از ان هند با در نظر گرفتن اینکه هنوز قرار داد تولید در داخل به جای رسیده ۳۶ فروند رافال را سفارش داد و در نهایت در اوریل  ۲۰۱۵ قطر سومین مشتری خارجی شد که  ۲۴ فروند رافال را سفارش داد.با این سفارشات اینده بسیار خوبی برای رافال پیش بینی می شود.

مشخصات:

برخی از مشخصات دسا رافائل سی عبارت اند از :

طول و ارتفاع ۱۵.۲۷ و ۵.۳۴ متر ،

وزن خالی ۹۵۰۰ کیلوگرمی ،

بیشترین سرعت ۱.۸  ماخ برابر با ۲۱۳۵ کیلومتر در ساعت  ،

برد رزمی با هشت  موشک هوا  به هوا و مخازن سوخت خارجی ۱۸۲۰  کیلومتر و برد انتقالی ۳۷۰۰ کیلومتر،

سقف پرواز ۱۶۸۰۰ متر میباشد.

این هواپیما از دو دستگاه موتور توربوفن انسکا ام۸۸ با توان ابر کروزی  با توان ۱۱۲۵۰  پاند رانش خشک  و ۱۷۰۰۰ پاند با پس سوز بهره میبرد .

تسلیحات رافائل  عبارت است از ۲ دو توپ ۳۰ م م با ۱۲۵ گلوله برای هر توپ ،

چهارده  جایگاه حمل جنگ افزار خارجی(۱۳ جایگاه برای نسخه ام) با توان ۹۵۰۰ کیلوگرم تسلیحات با توان حمل تا هشت  موشک رادار فعال میکا (ویا نسخه فروسرخ ان) و یا  چهار  موشک ماژیک موشکهای ضد کشتی اگزوسه،ضد رادار الارم،

بمب لیزری جی بی یو ۱۰ و۱۲ و ای ای اس ام ،

موشک کروز اتمی ای اس ام پی،

پرتاب کننده مهمات اپاچی و موشک  کروز استروم شود و ۱۸ بمب مارک۸۲.