در اواخر دهه ۱۹۶۰ امریکا طرحی برای ساخت جنگنده نسل چهارم خود را اغاز کرد. این طرح که پروژه اف ایکس نام گرفت منجر به طراحی اف۱۵ ایگل شد. شوروی با اشتیاق این پروژه را دنبال میکرد. به زودی معلوم شد اف۱۵ از میگ ۲۵ و میگ ۲۳ برتری کامل دارد از این رو شوروی باید کاری میکرد.شوروی در سال ۱۹۶۹ خواستار جنگنده ای برای مقابله با اف۱۵ ایگل شد. شکاری سنگین با سوخت زیاد و چالاکی بالا و رادار و موشکهای دوربرد.میگ و سوخو هر دو وارد عمل شدند . در ان زمان کمپانی میگ به این نتیجه رسید که ساخت یک شکاری رهگیر با این ویژگی نمیتوان تمامی نیاز دفاع هوایی شوروی را برطرف کند زیرا این شکاری جدید سنگین و چالاکی کمی داست. در امریکا نیز نتیجه گیری مشابه ای شد و تصمیم به ساخت یک جنگنده سبک تر نیز گرفته شد که نتیجه ان اف۱۶ شد. میگ به سرعت تغییر مسیر داد و برنامه ای برای ساخت یک جت شکاری سبک وزن با چالاکی بالا در نبرد داگ فایتر برای مقابله با اف۱۶ شد. اف۱۶ که در اواخر دهه ۱۹۷۰ وارد خدمت شد یک شکاری رهگیر با چالاکی بالا برای داگ فایتر با توان هوا به زمین بود.از این رو سوخو به دنبال طرحی برای مقابله با اف۱۵ رفت(که منجر به ساخت سوخو۲۷ شد که در شماره بعدی به ان خواهیم پرداخت ) و میگ به دنبال طرحی برای مقابله با اف۱۶ رفت که نتیجه کار میگ ۲۹ شد.اولین نمونه میگ ۲۹ جدید که با کد ۹۰۱ شناخته میشد در ۶ اکتبر سال ۱۹۷۷ به خلبانی الکساندر فدوتوف به پرواز در امد.سه پیش نمونه دیگر نیز با کدهای ۹۰۲ ،۹۰۳ و ۹۰۴ ساخته شد برای ادمه ازمایشات که پیش نمونه ۹۰۳ در ازمایش موتور در سال ۱۹۷۸ از دست رفت.اولین بار غرب طی عکس برداری ماهواره ای در اواخر سال ۱۹۷۷ در مرکز ازامایش پروازی Zhukovsky از وجود میگ۲۹ اطلاع پیدا کرد. در مجموع ۲۵ پیش نمونه برای این جنگنده ساخته شد و در نهایت ژوئن سال ۱۹۸۳ ،میگ ۲۹ وارد خدمت نیروی هوایی شوروی شد. نخستین نمونه عملیاتی این جنگنده میگ ۲۹ ای (MIG 29 A) با لقب فالکروم از سوی ناتو که به ان پروژه ۹-۱۲ نیز گفته میشد بود که غرب در سال ۱۹۸۶ توانست در فنلاند نگاهی از نزدیک به ان بکوند.
میگ ۲۹ ای یا همان پروژه ۹-۱۲ عمدتا از جنس المینیوم ساخته شده بود و در برخی قسمتها کامپوزیت ،هواپیما از دو سکان عمودی بر روی موتورها برخوردار بود که قبلا نیز میگ چنین طرحی را بر روی میگ ۲۵ اجرا کرده بود ،ولی نمونه نصب شده بر روی میگ۲۹ دارای زاویه بیشتر بود. همچنان از سامانه هدایت هیدرولیک بهره میبرد که عقب تر از جنگنده رقیب یعنی اف۱۶ بود که از سامانه دیجیتال با سیم بهره میبرد.
در بین دو خروجی موتور ترمز هوایی قرار داشت . میگ ۲۹ از دو دستگاه موتور توربوفن ار دی ۳۳ بهره میبرد. ار دی ۳۳ ساخت کیلیامو بود. این موتور نسل اول موتور توربوفن ساخت شوروی بود.موتور مجهز به پس سوز بود و در حال خشک(بدون پس سوز) دارای رانش ۱۱۱۰۰ پاوند و با پس سوز دارای رانش ۱۸۳۰۰ پاوند بود.در نمونه های اولیه این موتور که بر روی تمامی میگ۲۹ ای نیز نصب شد موتور دود سیاه زیادی از خروجی بیرون میداد که البته تاثیری در عملکرد موتور نداشت .هر دو موتور در دو غلاف جدا از هم نصب شده بودند تا حتی اتش گرفتن یکی به دیگری صدمه وارد نکند. ورودی هوا در زیر بدنه تعبیه شده بود. دو ورودی هوا. برای اینکه در هنگام برخواستن اجسام خارجی (در هنگام حرکت بر روی باند)وارد ورودی موتور نشود دو در پوش دو ورودی را میپوشاند و هوا از درون هواکشهای که بر روی ریشه بال تعبیه شده بود وارد موتور میشد . میگ ۲۹ جنگنده بسیار چالاکی بود (به جرعت میتوان ان را چالاکترین جنگنده جهان قبل از ورود جنگندهای چون سوخو ۳۵ ویا اف۲۲ دانست)و این چالاکی در بدر ورود به خدمت تمامی کارشناساین غربی را حیران کرد. نکته جالب این بود که چالاکی این جنگنده در تمامی وزنها مشابه بود و فرق زیادی با هم نمیکرد و بعدها در تمرینات رزم هوایی داگ فایتر در غرب بعد از جنگ سرد تمامی جنگنده های غربی را حریف بود. میگ ۲۹ میتواند بدون دادن مانور سنگین با انجام مانور کبرا بین ۴۵ تا ۶۰ درجه دماغه جنگنده را تغییر مسیر دهد. این کار به خلبان کمک میکرد تا در داگ فایتر بدون دادن مانور سنگین تنها با تغییر زاویه دماغه موشک و توپ خود را طرف جنگنده دشمن برگرداند و ان را مورد هدف قرار دهد. میگ ۲۹ بر اساس ادعای سازندگانش میتواند تا ۱۲ جی مانور دهد بدون اینکه کنترل پذیری ان از دست رود .
میگ ۲۹ در دماغه دارای رادار پالس داپلر ان -۰۱۹ ای بود(N-O19A) ،این رادار بر اساس رادار سافپیر ۲۳ ام ال میگ ۲۳ ام ال تکامل پیدا کرد. رادار جدید دارای فناوری سیگنال های انلوگ ولی با کامپیوتر دیجیتال تی اس ۱۰۰ بود. رادار ان ۰۱۹ ای در مجموع ۳۸۵ کیلوگرم وزن داشت ،در باند ایکس کار میکرد و توان پایین نگری مناسبی دارد،برد رادار بر ضد یک بمب افکن تا ۱۲۰ کیلومتر نیز گذارش شد ولی برد واقعی رادر بر ضد یک جنگنده بین ۷۰ تا ۸۵ کیلومتر و برد قفل رادار بر ضد یک جنگنده بین ۳۵ تا ۵۰ کیلومتر گذارش شد(بسته به سطح مقطعی هدف. سطح مقطعی هدف اندازه رادار ویا به عبارتی میزان امواج برگشتی رادار از هدف است). رادار توان جستجو در ۳۶ رجه رو به پایی و ۵۶ درجه به طرف بالا و ۶۵ درجه در دو طرف را پوشش دهد و میتواند هدفی را تا ۱۰۰۰۰ متر بالاتر و ۶۰۰۰ متر پاینتر از جنگنده را شناسایی کند . صفحه رادار تا برد ۱۵۰ کیلومتر را به خلبان نشان میدهد که البته این برد در بیشترین حالت بر ضد یک هدف بسیار بزرگ است .رادار تنها توان درگیری با یک هدف را در یک زمان داشت و برای تغییر حال و یا قفل یک موشک خلبان درگیر سویج بازی فراوانی میشد تا انجا که در میگ ۲۹ ای باید ۱۱ سیوج برای شلیک یک ار ۲۷ زده میشد.رادار دارای دقت تفکیک پایین بود و در برابر جنگ الکترونیک صدمه پذیر و به صورت چشمگیری از رادارهای معاصر غربی ویا رادار ان ۰۰۱ جنگنده سوخو ۲۷ پایینتر بود.میگ ۲۹ ای کد ۹-۱۲ در داخل کابین دارای نمایشگر اچ یو دی بود. این اچ یو دی میتوانست تصاویر رادار را به خلبان نشان دهد و خلبان میتوانست بر روی همین اچ یو دی بر روی جنگنده دشمن قفل کند. اچ یو دی تمامی اطلاعات خلبان را برای ان به نمایش میگذاشت(سرعت، زاویه پرواز،ارتفاع و جنگ افزار)در درون کابین یک نمایشگر تک کاره سیاه سفید نیز در سمت راست بالای پنل وجود داشت که برای نمایش رادار بود. جالب اینکه بر خلاف تمامی جنگنده های نسل چهارم(حتی هم وطن ان سوخو۲۷) میگ ۲۹ فاقد سامانه هوتاس بود.(البته تمامی این ایرادات در مدلهای بعدی رفع شد). خلبان بر روی یک صندلی پرتاب شونده کا ۳۶ دی ام قرار میگرفت و یک کلاه پرواز Shchel-3UM بر روی سر میگذاشت که مجهز به لیزری برای نشان گیری موشک ار ۷۳ بود. در جلوی کابین سمت راست دارای یک کاونده فروسرخ بود که دارای برد ۶۰ کیلومتر برای یک هدف از پشت سر بود و توان کشف اهداف را به صورت غیر فعال به جنگنده میدهد.همچنین دارای سامانه هشدار دهنده ،سامانه جنگ الکترونیک سیرینا ۳ و پرتاب کننده پوشاله و شراره بود.
سلاح ثابت میگ ۲۹ توپ ۳۰ م م جی اس اچ ۳۰-۱ یک توپ تک لول است که برای روی خانواده سوخو ۲۷ نیز نصب شده است . این توپ ۱۵۰ فشنگ در خزانه حمل میکند(در مدلهای بعد ۱۰۰ فشنگ) و دارای سرعت اتش ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ گلوله بر دقیقه است.دارای سه جایگاه جنگ افزاری در زیر هر بال (شش عدد در کل)با توان حمل تا شش موشک فروسرخ رزم هوایی نزدیک ار ۶۰ ویا ار ۷۳ ویا دو موشک رادار نیم فعال ار ۲۷ ار با برد ۷۰ کیلومتر و یا نسخه فروسرخ ان ار ۲۷ تی با برد کمتر از ۴۰ کیلومتر.ترکیب اصلی رزمی دو موشک ار ۲۷ ار با چهار موشک فروسرخ از نوعار ۶۰ ویا ار ۷۳ است. موشک ار ۷۳ با لیزری روی کلاه خلبان هماهنگ شده است. در این سامانه خلبان به طرف جنگنده دشمن نگاه میکند و کامپیوتر هواپیما جهت سر خلبان را محاسبه کرده و جستجوگر موشک فروسرخ ار ۷۳ را دقیقا به همان طرف بر میگرداند . با این کار دیگر لازم نیست موشک ار ۷۳ تمامی منطقه روبروی خود را کاوش کند و سرعت کشف وقفل بر روی هدف سرعت بیشتری پیدا میکند.موشک ار ۷۳ در دهه ۱۹۸۰ وارد خدمت شد و انقلابی در زمینه موشکهای هوا به هوای فروسرخ بر پا کرد و نشان داد از تمامی موشکهای فروسرخ جهان برتر است و باعث این شد که غرب به سوی موشکهای تصویر ساز فروسرخی چون سایندوندر نسخه ایکس یرود .ار ۷۳ دارای یک خروجی متغیر ساده بود که چالاکی بسیاری به موشک میبخشید و بسته به مدل دارای زاویه کاوش ۴۰ تا ۶۰ درجه است و همچنان از جمله برترین موشکهای هوا به هوای فروسرخ جهان است که سلاح استاندارد تمامی جنگنده های روسی می باشد . از جمله ویژگی این موشک توان تغییر زاویه تا ۹۰ درجه بعد از شلیک است ، ویژگی که هیچ کدام از موشک های غربی ندارند.ار ۷۳ در دست جنگنده چالاکی مانند میگ ۲۹ یک سلاح بی رحم به حساب میاید.در نسخه پاییه میگ ۲۹ ای تنها نسخه پاییه موشک ار ۲۷ قابل حمل است.میتواند تا ۳۵۰۰ تن سلاح را حمل کند که شامل تا چهار بمب سقوط ازاد ۵۰۰ و یا همین میزان بمب ۲۵۰ کیلویی ویا بمب خوشه ای را حمل کند ویا تا چهار راکت انداز ۲۰ لول ۸۰ م م بی ۸. تمامی میگ ۲۹ در خدمت خود روسها دارای سیم کشی برای حمل سلاح هسته ای بودند. میتوانست در زیر هر بال یک مخزن سوخت ۱۱۵۰ لیتری و در زیر بدنه میان دو ورودی هوا یک مخزن سوخت ۱۵۰۰ لیتری را حمل کند. میگ ۲۹ ای فاقد لوله سوختگیری هوایی بود و نمونه صادراتی نیز در برخی مدلهای فاقد توان حمل مخزن سوخت خارجی زیر بال.از انجای که میگ ۲۹ به عنوان یک شکاری رهگیر نقطه ای به عنوان اخرین حلقه دفاعی ساخته شده بود داری سوخت کم و تسلیحات کم بود. بر اساس تفکر شوروی این جنگنده بعد از اینکه پرندهای دشمن که از سد شکاریهای چون سوخو۲۷ و میگ ۳۱ و سامانه های دفاع هوایی چون اس ۳۰۰ گذشته اند در اخرین حلقه دفاعی به میگ ۲۹ میرسیدند. در اینجا میگ ۲۹ باید به سرعت از باند جدا شده خود را به جنگنده دشمن تحت هدایت رادار زمینی می رساند و جنگنده دشمن را سرنگون میکرد . بر اساس چنین تفکری میگ ۲۹ نه نیاز به برد زیاد داشت و نه رادار دوربردی . برد انتقالی(برد بدون هیچ گونه سلاحی) میگ ۲۹ ای با سوخت داخلی ۱۵۰۰ کیلومتر و با یک مخزن سوخت خارجی ۲۱۰۰ کیلومتر و با سه مخزن سوخت خارجی ۲۹۰۰ کیلومتر بود که دست کم بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر از میراژ ۲۰۰۰ و اف۱۶ کمتر بود . شعاع رزمی میگ ۲۹ ای با یک مخزن سوخت خارجی و شش موشک به ۷۰۰ کیلومتر نیز میرسد.
سه نمونه از نسخه پاییه میگ ۲۹ فلانگر ای ساخته شد. یکی میگ ۲۹ ای پروژه ۹-۱۲ برای ارتش شوروی، میگ ۲۹ ای -۱۲ (پروزه ۹-۱۲ ای) برای ارتشهای عضو پیمان ورشو(مانند لهستان ،رومانی….) که از نسخه در خدمت شوروی کمی ضعیف تر بود(اگرچه نه زیاد) و دارای رادار با برد کمتر و جنگ الکترونیک ضعیفتر بود و فاقد سیم کشی برای حمل سلاح هسته ای و در نهایت میگ ۲۹ بی (پروژه ۹-۱۲ بی)برای صادرات به دیگر کشورهای غیر از هم پیمان عوض ورشو (مانند عراق) که این نمونه حتی از نمونه در خدمت کشورهای عضو ورشو نیز ساده تر بود.گفته شده ۸۴۰ فروند از نسخه پایینه میگ ۲۹ از انواع ای و بی ساخته شده است.
بر اساس میگ ۲۹ ای ،میگ ۲۹ یو بی (پروزه ۹-۵۱) ساخته شد که نسخه اموزشی بود. این نمونه دو سرنشینه فاقد رادار بود (زیرا برای اموزش در نظر گرفته شده بود ولی این مسئله خود یک نکته منفی برای میگ ۲۹ بود ) و فقط دارای سامانه کاونده فروسرخ بود اگر چه میتوانست تمامی تسلیحات نسخه تک سرنشینه به غیر از موشک ار ۲۷ ار(نسخه رادار نیم فعال ) را حمل کند.این نمونه سوخت کمتری را داشت زیرا کابین دوم جای یک مخزن سوخت را گرفته بود.این نمونه با کد فلانکر بی شناخته میشد.(کوبا ۱۴ فروند نسخه بی و ۲ فروند یو بی)ایران ۱۸ فروند میگ ۲۹ ای و ۶ فروند نسخه یوبی،قزاقستان ۳۹ فروند نسخه ای و یو بی، کره شمالی ۳۵ فروند مدل بی و ۵ فروند مدل یو بی،لهستان ۲۶ فروند نسخه ای و ۶ فروند یو بی(لهستان در حال ارتقاع به کمک اسرائیل است)،صربستان ۳ فروند میگ ۲۹ بی و یک فروند میگ ۲۹ یو بی.سودان دارای ۲۴ فروند میگ ۲۹ بی و یو بی است.سوریه ۴۰ فروند نمونه میگ۲۹ بی و ۶ فروند نمونه یو بی)،ترکمنستان ۲۲ فروند میگ۲۹ ای و ۲فروند یو بی، ازبکستان ۶۰ فروند نسخه ای و یو بی، اکرائین ۸۰ فروند از انواع ای،یو بی، اس،ام و ام ۱، ارتیره ۸ فروند نسخه بی و یوبی
تمامی مشکلات میگ ۲۹ ای فلانکر ای مانند کارای کم رادار، برد کم، کابین نامناسب و جنگ الکترونیک ضیعف را کمپانی میگ به سرعت درک کرد و بلافاصله در میانه دهه ۱۹۸۰ دست به اصلاح میگ ۲۹ زد و بدین گونه نخستین نمونه ارتقاع یافته میگ ۲۹ تولید شد.
میگ ۲۹ اس فالکروم سی اولین نسخه ارتقاع یافت میگ ۲۹ بود. این مدل از نظر ظاهر با نسخه قبلی تفاوت چندانی نداشت ولی دارای رادار ارتقاع یافته سوخت بیشتر و توان هوا به زمین بستر بودی.این نسخه مجهز به رادار ان ۰۱۹ ام بود. این مدل دارای برد کشف بیشتری بود و برد کشفش به ۸۰ تتا ۹۰ کیلومتر میرسید و توان درگیری همزمان با دو هدف را داشت. این مدل در برابر جنگ الکترونیک مقاومت بیشتری داشت و قدرت و سرعت پردازش بیشتری داشت با استفاده از رایانه جدید Ts101M سرعت پروازش رادار تا دوبرابر افزایش یافته به میگ ۲۹ اس توان حمل موشک رادار فعال ار ۷۷ را به این نسخه میداد . موشک رادار فعال ار ۷۷ توان شلیک کن و فراموش کن را در اختیار میگ۲۹ قرار میداد و به میگ ۲۹ میتوانست تا ۶ موشک ار ۷۷ را با برد ۹۰ کیلومتر (در نسخه های جددد بیز از ۱۵۰ کیلومتر)حمل کند . از این به بعد تمامی مدلهای میگ ۲۹ توان حمل ار ۷۷ را دارند.این نمونه توان حمل تا ۴تن سلاح هوا به زمین شامل تا شش بمب ۵۰۰ ویا ۲۵۰ کیلویی را داشت.همچنین این مدل دارای سوخت داخلی بیشتر در پشت کابین است و پشت کابین ان تا حدی دارای برامدگی بیشتری نسبت به مدل قبلی است.برد با سوخت داخلی این مدل به ۱۷۵۰ کیلومتر رسیده .این نمونه در سال ۱۹۸۶ توسعه پیدا کرد و در سال ۱۹۹۱ وارد خدمت شد .۲۲ فروند میگ ۲۹ ای در ارتش روسیه به میگ ۲۹ اس ارتقاع پیدا کردند. کشورهای الجزایر(۳۲فروند)، اذربایجان(۱۱ فروند اس و ۲ فروند یوبی)،بلغارستان(۱۳ فروند نسخه اس و ۳ فروند یو بی) میتوان مدل میگ ۲۹ ای فلاکروم ای را به این نسخه ارتقاع داد.
میگ ۲۹ اس ائی(MIG29SE) . نسخه صادراتی میگ ۲۹ اس با توان کاهش یافته در درگیر با موشک ار ۷۷. این نمونه اولین نمونه صادراتی میگ ۲۹ با توان حمل مخزن سوخت خارجی در زیر بال ها است و دارای رادار ان ۰۱۹ ام ائی با توان درگیری همزمان با دو هدف بود.دارای سامانه جنگ الکترونیک قویتر و کامپویتر پردازش مشابه میگ۲۹ اس بود.این نسخه توان حمل نسخه دوربرتر موشک ار ۲۷ با برد بیش از ۱۰۰ کیلومتر(دو مدل ائی تی و ائی ار) را داشت.
میگ ۲۹ اس دی: نسخه ای از میگ ۲۹ اس ائی ولی با توان سوختگیری هوایی . مالزی بین ۱۰ تا ۱۶ فروند از این مدل با نام میگ ۲۹ ان در خدمت دارد،
میگ ۲۹ اس ام. نسخه ارتقاع یافته میگ ۲۹ اس ائی با توان انجام عملیات هوا به زمین با تسلیحات هدایت شونده بود . این مدل دارای توان هوا به زمین با سلاح های هدایت شوند اپتکی و لیزری مانند بمب هدایت اپتیکی کاب ۵۰۰ و موشک هدایت اپتیکی خا ۲۹ تی. همچنین این مدل از رادار ان ۰۱۹ ام ائی بهره میبرد که دارای برد کشف ۱۲۰ کیلومتر بود . میتوان بر روی این مدل رادار ان ۰۱۹ ام ۱ را نیز نصب کرد که توان درگیر با چهار هدف را نیز در یک زمان داشت.این نمونه دارای توان هوا به دریای نیز بود و از این رو میگ ۲۹ اس ائی میتوانست موشکهای ضد کشتی خا ۳۱ را با برد ۵۰ کیلومتر را حمل کند.همچنین این مدل توان حمل نسخه ضد رادار این موشک را نیز داشت. توان حمل تسلیحات به ۴۵۰۰ کیلوگرم افزایش پیدا کرده بود. دارای کابین ارتقاع یافته شامل دو نمایشگر تک رنگ چند منظوره بود و از سامانه هوتاس بهره میبرد و عمر پروازی ان به ۴۰۰۰ ساعت(۴۰ سال) افزایش پیدا کرده بود.این مدل از نظر توان حمل میزان سوخت با نسخه اولیه تفاوت چندانی نداشت .
میگ ۲۹ بی ام:نسخه ارتقاع یافته توسط بلاروس بر روی میگ ۲۹ خود که شامل ارتقاء رادار به ان ۰۱۹پی با توان درگیری همزمان به دو هدف،توان درگیری با اهداف دریایی، توان حمل موشک های ار ۷۷ و انواع سلاح های های هدایت لیزری و اپتیکی و موشک های ضد کشتی و ضد رادار و کابین مجهز به دو نمایشگر رنگی چند کاره توان سوختگیری هوایی و سوخت داخلی بیشتر . بلاروس تا کنون ۱۳ فروند میگ ۲۹ خود را به این کلاس ارتقاع داده است.
میگ ۲۹ ای اس:نسخه ارتقاء یافته توسط اسلواکی بر روی میگ۲۹ خود شامل نصب نمایشگر رنگی چند کاره سامانه ناوبری استاندارد ناتو و پردازنده سریعتر.اسلاوکی دارای ۸ فروند نسخه اس ای و دو فروند یو بی است
میگ ۲۹ ام(پروژه ۹-۱۵). اولین نسخه ارتقاع یافته کامل میگ ۲۹ است که میگ ۲۹ ام فالکروم ائی خوانده مشود ولی لقب سوپر فلانکر هم به ان داده میشود و در روسیه با نام میگ ۳۳ نیز خوانده شد.این نمونه تغییرات بسیاری داشت مانند استفاده از لیتیوم به جای المینیوم برای کاهش وزن افزایش چالاکی ان ، برداشتن هواکش های ریشه بال و قرار دادن مخزن سوخت به جای ان و تغییر در پوش ورودی هوا.موتور میگ ۲۹ ام ،موتور ار دی ۳۳ ام کا تغییر پیدا کرده بود. ار دی ۳۳ ام کا دارای ۷ درصد رانش بیشتر بود و مصرف سوخت کمتری داشت و میشد در صورت سفارش مشتری بر روی ان خروجی متغییر نصب کرد. این موتور دارای عمر تعمیرات ۴۰۰۰ ساعت بود در حالی که عمر تعمیراتی نسخه پاییه این موتور زیر ۲۰۰۰ ساعت بود.این مدل دارای توان حمل سه مخزن سوخت خارجی قابل پرتاب شدن بود(در نسخه قبلی قابل پرتاب شدن نبود). این نمونه دارای یک مخزن سوخت بیشتر بر روی پشت جنگنده بود .این افزایش سوخت باعث شده تا برد انتقالی میگ ۲۹ ام بدون مخازن سوخت خارجی ۲۰۰۰ کیلومتر (۵۰۰ کیلومتر بیشتر از نسخه پاییه) و به سه مخزن سوخت خارجی ۳۲۰۰ کیلومتر رسیده بود.این نمونه دارای هوتاس و اولین نمونه میگ ۲۹ بود که دارای سامانه پرواز دیجتال با سیم بود که چالاکی این مدل را افزایش داده بود.
در کابین دارای دو نمایشگر تک رنگ چند کاره در جلوی پنل و یک نمایشگر چند کاره در پایین سمت چپ بود.این مدل دارای راداری کاملا متفاوت بود و از رادار ان ۰۱۰ ژوک ام بهره میبرد .این نمونه از رادار های قبلی ۲۵% برد بیشتری داشت و دارای توان کامل هوا به زمین و دریای و نقشه برداری از سطح زمین بود و یک رادار کاملا چند منظوره بود.برد کشف این رادار بر ضد یک جنگنده به ۱۲۰ کیلومتر و یا یک تانک ۲۵ کیلومتر بود و توان درگیری همزمان با ۴ هدف را نیز داشت.برد کشف این رادار بر ضد یک کشتی به ۳۰۰ کیلومتر نیز میرسید. میگ۲۹ ام دارای هشت جایگاه خارجی جنگ افزاری (چهار عدد زیر هر بال) با توان حمل ۴.۵ تن سلاح. از نظر تسلیحاتی میتوانست انواع سلاح های ضد رادار و ضد کشتی و بمب و موشک هدایت لیزری و اپتیکی را حمل کند و انواع نسخه های موشک ار ۲۷ در کنار موشک کارامد رادار فعال ار ۷۷ را حمل کند.
میگ ۲۹ ام یک جنگنده تمام عیار بود. شش فروند از این مدل ساخته شد ولی زمانی که قرار شد وارد خدمت شود به فروپاشی شوروی خورد. میگ تلاش زیادی برای صادرات این مدل کرد ولی موفق نبود شاید دلیلش کاهش شدید بودجه دفاعی بعد از پایان جنگ سرد بود.میگ نسخه ساده تر این مدل را برای صادرات توسعه داد که قیمت کمتری داشت که هما میگ ۲۹ ام ائی (که در بالا به ان اشاره شده) بود ولی ان نیز موفق نبود. اگرچه میگ ۲۹ ام موفق نبود ولی راه را برای نسل بعد از خود یعنی مدلهای میگ ۲۹ کا/ اس ام تی و ام ۲ باز کرد که موفقیت بسیار بیشتری در تولید داشتند.
یکی از ارتقاع های انجام شده بر روی نسل نخست میگ ۲۹ که منجر به تولید نمونه جدیدی از میگ ۲۹ نیز شد پروژه میگ ۲۹ اس ام تی (پروژه ۹-۱۷) بود. این نسخه بر اساس میگ ۲۹ ام توسعه پیدا کرد.اس ام تی سوخت بیشتری در برامدگی پست کابین با خود حمل میکرد (با ۱۵۰۰لیتر سوخت نسبت به نسخه اولیه و ۹۵۰ لیتر نسبت به نسخه میگ۲۹ ام )و بردش با سوخت داخلی به ۲۲۰۰ کیلومتر نیز میرسد.کابین ارتقاع یافته بود و به دو نمایشگر رنگی چند کاره و دو نمایشگر تک رنگ چند کاره کوچک مجهز شد. دارای هوتاس بود و از دیتابیس غربی پروتوکل MIL STD- 1553B هماهنگ بود. دارای سامانه ناوبری جدید و سامانه هدایت ماهواره ای بود.در پشت کابین برامده این جنگنده به غیر از مخزن سوخت سامانهای پیشرفته تهاجمی و ارتباطی وجود داشت. داری لوله سوختگریی هوایی جمع شونده بود. طی این ارتقاع دست کم ۲۰ سال بر عمر جنگنده برای خدمت افزوده میشود.از رادار ژوک ام ائی(ان ۰۱۰ ام) مشابه نسخه نصب شده بر روی نسخه میگ ۲۹ ام بهره می برد. اگرچه دارای تجهیزات ناوبری روسی است ولی میتوان بر روی ان تجهیزات ناوبری و تهاجمی غربی نیز به سفارش مشتری نصب کرد.این مدل توان حمل ۵۵۰۰ کیلوگرم سلاح را داشت همانند نسخه ام دارای هشت جایگاه جنگ افزازی بود و میتواند موشک هدایت لیزری خا ۲۵ و خا ۲۹ ،نسخه اپتیکی خا ۲۹، موشک ضد رادار خا ۳۱ و نسخه ضد کشتی ان ،موشک ضد کشتی خا ۳۵، بمب لیزری کاب ۵۰۰ ال و نسخه اپتیکی ان را حمل کند . در نقش هوا به هوا توان حمل تا چهار ار ۲۷ در تمامی مدلها، ویا تا ۸ موشک ار ۷۳ و یا تا هشت موشک رادار فعال ار ۷۷ ویا ترکیبی از هر سه را حمل کند.میگ ۲۹ اس ام تی با این ارتقاع ها به یک جنگنده نسل ۴+ تبدیل شده است. همچنین میتوان میگ ۲۹ یو بی نسخه اموزشی میگ ۲۹ پاییه را به این مدل ارتقاع داد که ان نیز دارای کابین دیجیتال،توان حمل تسلیحات هوا به زمین هدایت شونده را دارد اگرچه این مدل نیز فاقد رادار است. این نسخه دارای ۱۲۰ فلر برای فیرب موشک های فروسرخ است . هند ۶۹ فروند میگ ۲۹ ای خود را طی دو سال گذشته در حال ارتقاع به نسخه اس ام تی و یو بی تی است،بندگلادش نیز ۸ فروند میگ ۲۹ خود را به این استنارد ارتقاع خواهد داد،پرودر حال ارتقاع ۱۹ فروند میگ ۲۹ خود به نسخه اس ام تی و یو بی تی است،روسیه ۲۵۴ فروند میگ ۲۹ در اختیار دارد که ۴۰ فروند انها از نوع اس ام تی و یو بی تی است . تعداد از این نمونها نو ساز و متعلق به الجزایر است. الجزایر ۳۴ فروند میگ۲۹ اس ام تی سفارش دادکه به دلیل کیفیت پایین و استفاده از بدنه دست دوم سفارش را لغو کرد و این جنگنده در رورسیه به خدمت گرفته شد و الجزایر نیز سوخو۳۰ سفارش داد . همچنین روسیه بیش از ۲۰ فروند اس ام تی و یو بی تی نو نیز برای خود سفارش داده اند .یمن ۲۵ فروند شامل ۲۰ فروند اس ام تی و ۵ فروند یو بی تی. این جنگنده ها در حمله اعتلاف عربی روی زمین از بین رفتند
میگ ۲۹ ام ۲:نسخه دو سرنشینه میگ ۲۹ ام است که البته برد ان با مخازن سوخت داخلی کمی کاهش داشته وبه ۱۸۰۰ کیلومتر رسیده است. این نمونه با کمک کابین دوم توان حملات دقیق تهاجمی را در شب و روز دارد. دارای دو نمایشگر چند کاره رنگی در درون کابین با طول بیشتر است. این نسخه مشابه میگ۲۹ اس ام تی از نظر امکانات الکترونیکی است ولی میتواند زیر ورودی هوا غلاف نشان گذار لیزری و یا ناوبری شبانه حمل کند . این غلاف ها شامل غلاف نشانگذاری لیزری تی ۲۲۰ که به میگ۲۹ ام ۲ توان استفاده از سلاح های هدایت لیزری را میدهد و حتی میتوان از ان به عنوان غلاف ناوبری شبانه با کمک دوربین دید در شب نیز بهره برد . مصر ۵۰ فرونداز این نسخه را سفارش داده است
میگ ۲۹ کا و یو بی کا فالکروم دی: میگ ۲۹ کا نسخه ناو نشین میگ ۲۹ است. این نمونه در اواخر دهه ۱۹۷۰ همزمان با نسخه اصلی میگ۲۹ ای توسعه پیدا کرد و اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۲ انجام داد. میگ چندی بعد بر اساس میگ ۲۹ ام نسخه ای دیگر را توسعه داد. این نمونه همانند میگ ۲۹ ام دارای کابین مجهز به هوتاس و رادار ژوک بود.میگ ۲۹ کا بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ ازمایشات موفقی داشت ولی در نهایت این طرح به دلیل فروپاشی شوروی و علاقه بیشتر نیروی دریایی روسیه به رقیب میگ ۲۹ کا،یعنی سوخو ۳۳ به جای نرسید
طرح میگ ۲۹ کا بعد از این ماجرا بیش از یک دهه به خواب رفت تا اینکه در سال ۲۰۰۴ میلادی زمانی که هند برای جایگزینی سی هارییر اعلام به یک جنگنده چند منظوره کرد این طراح دوباره جان تازه گرفت. میگ دست به ارتقاع میگ ۲۹ کا خود زد که شامل کابین به روز و دیجیتال ،نصب رادار ژوک ام ائی ، موتور ار دی ۳۳ ام کا و سامانه هدایت دیجیتال با سیم چهار کاناله.این نمونه در سال ۲۰۰۷ میلادی امده شد. میتوانست در زیر هر بال چهار جایگاه جنگ افزاری حمل کند.رادار ژوک ام ائی دارای بیشترین برد ۱۵۰ کیلومتر است ولی یک هدف در ابعاد یک جنگنده از فاصله ۹۰ کیلومتر و یک کشتی را از ۳۰۰ کیلومتری کشف میکند. توان درگیری همزان با چهار هدف را دارد.در دماغه مجهز به کاونده الکترو اپتکی حرارتی او ال اس – یو ائی ام است که میتواند یک هدف به اندازه یک جنگنده از از فاصله ۴۵ کیلومتر کشف کند. این روش کاوش غیر فعال در برابر جنگ الکتروینک بسیار موثر است و غیر قابل اختلال موثر.میگ ۲۹ کا میتوانند تمامی تسلیحات قابل حمل توسط میگ ۲۹ اس ام تی را حمل کند از این رو یک جنگنده کاملا چند منظوره است. همچنین میتوانند غلاف ناوبری فروسرخ پروازه شبانه،غلاف شناسایی برای پرواز شناسایی با دقت ۲ متر در ۹۰ کیلومتر را با خود در جایگاه زیر ورودی هوایی موتور حمل کند
میگ ۲۹ کا دارای دو موتور ار دی ۳۳ ام کا بود ۲۰۰۰۰ پاوند رانش که دستکم ۱۵۰۰ پوند قدرت بیشتری را نسبت به نسخه پاییه تولید میکرد. برد انتقالی ان به سه مخزن سوخت به ۳۰۰۰ کیلومتر میرسید و میتوانسست تا دو مخزن سوخت خارجی بیشتر (دو مخزن زیر هر بال در مجموع پنج مخزن )را با خود حمل کند. برد انتقالی با ۵ مخزن به ۳۵۰۰ کیلومتر رسیده بود.این نسخه توان حمل غلاف سوخت رسانی یار به یار در مرکز بدنه برای سوخت رسانی یار به یار بود که این خود باعث شد تا میگ ۲۹ کا را به عنوان یک سوخت رسان تاکتیکی بر روی ناو هواپیمابر استفاده کرد. در این حالت این هواپیما با چهار مخزن سوخت خارجی(دو تا زیر هر بال)و یک غلاف سوخت رسان در زیر بدنه مجهز بود. این مدل نیز مانند اس ام تی/یوبی تی/کا /اس دی ،ام و ام۲ توان سوختگیری هوایی دارد.
