شوروی از سال ۱۹۴۳ روی موتور جت کار می کرد ولی اولویت های جنگ باعث عقب افتادن طرح های جت شده بود اگرچه طرحی چون یاک ۱۵ و میگ۹ را در اواخر جنگ به پرواز در اورد و در سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۶ عملیاتی کرد. شوروی بعد از اشغال المان به برخی فناوری های نظامی المان دست یافت از جمله طرح دو موتور المانی بی ام دبیلو ۳ جی یو ام او ۰۰۴ و توانست بر اساس انها موتور های بومی را طراحی کند ولی هر دو موتور المانی به شدت غیر قابل اعتماد و دارای طول عمر کمی بودند. زمانی که شوروی در سال ۱۹۴۵ به دنبال یک جت شکاری چالاک میگشت می دانست باید موتور دیگری را به دست اورد.
در ان زمان میگ بر روی یک طرح ویژه با بال پس گرا کار میکرد و شوروی و امریکا بر اساس تحقیقات المانها متوجه شده بود که بال پس گرا(بال با زاویه رو به عقب) به دلیل اصطکاک کمتر با هوا باعث کاهش پسا و افزایش سرعت می شود.
در ان زمان شوروی از انگلستان تقاضا کرد تا تعدادی ۴۰ عدد موتور نین را به این کشور تحویل دهند که در ان زمان بهترین موتور جت ارتش انگلستان بود و در مرحله اول هیچکس باورش نمی شد به دلیل اختلافات پیش امده بعد جنگ دوم بین شوروی و جهان غرب، انگلستان چنین کاری بکند ولی در نهایت این چنین شد . موتور با اطلاعات فنی به شوروی داده شد و شوروی در کمپانی کیلموف دست به توسعه نسخه بومی با نام های ار دی ۴۵ و ار دی ۵۰۰ زد.
در ۳۰ دسامبر سال ۱۹۴۷ جنگنده جدید میگ با موتور انگلیسی به پرواز در امد و میگ۱۵ نامیده شد
میگ۱۵ یک نسل بعد از میگ۹ یعنی اولین جت ساخت میگ بود. هواپیما دارای بالی پس گرا با میزان ۳۵ درجه بود و عمدتا از الومینوم ساخته شده بود. بر روی بال خود دارای دو تیره برای کنترل لیفت بال بود و دارای کابینی با تاج حبابی و دید مناسب بود. خلبان بر روی یک صندلی پرتاب شونده با کاتریج انفجاری برای پرتاب شدن به طرف بالا بود که نسل نخست صندلی های شوروی به حساب می امد.
دارای ارابه فرود تک چرخ بود که ارابه عقبی زیر بالها جمع وشد و دارای کابینی کاملا انالوگ با یک صفحه درجه بندی شده بر روی پنل خلبان برای هدفگیری توپ بود.
هواپیما دارای ورودی هوا در بخش جلو بود و از یک موتور توربوجت ار دی ۴۵ اف بهره می برد که دارای قدرت ۵۰۰۵ پاوند رانش بود.این موتور بر اساس موتور انگلیسی نین ساخته شده بود و دارای عمر خدمتی مشابه ولی مصرف بالاتری داشت.دارای دو ترمز هوایی در قسمت عقب خروجی موتور بود که برای کاهش سرعت در حالت شیرجه استفاده میشد
مجموع الکترونیک هواپیما بسیار ساده بود که شامل یک ارتفاع سنج راداری، یک رادیویی دوربرد و یک ابزار برای کمک به فرود بود .
سلاح هواپیما شامل یک پکیج با سه توپ بود. یک توپ ۳۷ م م ان ۳۷ با ۴۰ گلوله و سرعت اتش ۴۰۰ گلوله بر دقیقه در سمت راست و دو توپ ۲۳ م م با ۸۰ گلوله برای هر توپ در سمت چپ بود که دارای سرعت اتش ۸۰۰ گلوله بر دقیقه بود .توپ ۳۷ م م برای سرنگونی بمب افکنها و دو توپ۲۳ م م برای سرنگونی شکاری ها بود. شوروی در ازمایشات خود متوجه شده بود برخورد ۸ گلوله ۳۷ م م باعث سرنگونی یک ب ۲۹ می شود . هر سه توپ روی سینی قرار داشتند که با پایین اوردن ان میشد توپ را مهمات گیری و یا تعمیر کرد از این رو بسیار راحت تعمیر میشد . این مسئله در مورد موتور هم بود. تنها با باز کردن چند قفل میشد تمامی قسمت عقب هواپیما را از قسمت جلو جدا کرد و به موتور دستراسی پیدا کرد.
هواپیما دارای یک جایگاه خارجی زیر هر بال بود که می شد در زیر هر بال یک مخزن سوخت خارجی با ظرفیت ۲۵۰ ، ۳۰۰ و ۶۰۰ لیتر را حمل کند اگرچه مدل اولیه تنها مخزن ۲۵۰ و ۳۰۰ لیتری را حمل میکرد . همچنین میتواند تا دو بمب ۱۰۰ کیلوگرمی ویا دو راکت انداز ۸ لول ۵۷ م م را حمل کند.
تا پایان سال ۱۹۴۸ میگ۱۵ وارد خط تولید شد و در سال بعد به نمایش عموم گذاشته شد . در روز های اول مشکلاتی وجود داشت که دلیل ان این بود که تا کنون شوروی جتی به این پیچیدگی نساخته بود از این رو مشکلاتی در کیفیت تولید وجود داشت
در ادامه توسعه میگ۱۵ کمپانی کیلیموف دست به توسعه موتور اردی ۴۵ زد و نسخه بهبود یافته وی کا ۱ را توسعه داد.این نسخه با ۵۹۵۰ پاوند قدرت بیشتر را فراهم میکرد و باعث ساختن نسخه جدید میگ۱۵ بیز شد. این مدل به غیر از موتور دارای تغییرات دیگری چون سامانه هیدرولیک جدید و ترمز هوایی ارتقا یافته بود.همچنین این نمونه توان حمل دو مخزن سوخت خارجی قطره ای شکل جدا شونده بود که میشد در صورت نیاز انها را رها کرد
میگ۱۵ بیز فاگوت بی در سال ۱۹۵۰ وارد خدمت شد.برخی از میگ۱۵ بیز دو سال بعد به یک هشدار دهنده راداری، دو توپ ۲۳ م م ان پی ۲۳ به جای دو توپ ان اس ۲۳ شدند که ۲۰۰ گلوله بر دقیقه سرعت اتش بیشتری داشت(۱۰۰۰ گلوله بر دقیقه) و مجهز به جتر ترمز شدند ولی این ارتقا تنها روی برخی از انواع بیز انجام شد.
میگ۱۵ بیز پر تعداد ترین نسخه تولید میگ۱۵ بود که دارای بیشترین سرعت ۱۰۷۵ کیلومتر بر ساعت بود و برد ان با دو مخزن سوخت خارجی ۱۶۶۰ کیلومتر بود
میگ۱۵ در خدمت ارتش شوروی دارای رنگ طبیعی الومینومی بود . در اواخر دهه ۱۹۵۰ با ورود میگ۱۷ و میگ۱۹ به خدمت نیروی هوایی شوروی از میگ۱۵ به عنوان جنگنده بمب افکن استفاده کرد و برای اینکار یک جایگاه جنگ افزاری بیشتر زیر هر بال اضافه شد که تعداد کل جایگاه ها را به چهار عدد افزایش داد تا توان حمل دو مخزن سوخت در کنار سلاح را داشته باشد.
با وجود این میگ۱۵ در نقش یک جنگنده هوا به زمین دچار کاستی های زیادی بود . اگرچه توپ۳۷ م م نشان داد حتی توان نابودی زره تانک ها را نیز دارد و توپ ۲۳ م م نیز قدرت بالای داشت ولی توان حمل سلاح کمی داشت تنها دو بمب ۱۰۰ کیلوگرمی ولی در واقع سلاح اصلی ان در نقش حمله به زمین راکت ۵۷ م م ۸ لول بود زیرا میشد ان را با سایت گان توپ هدفگیری کرد و اتش کرد. روسها حتی بمب خوشه ای روی میگ۱۵ نصب کردند که موثر هم بود و نیازی به هدفگیری دقیق هم نداشت
بر اساس میگ۱۵ بیز نسخه اسکورت ان با برد بیشتر ساخته شد . این نمونه mig15biss نام داشت که می توانست دو مخزن سوخت خارجی ۶۰۰ لیتری را حمل کند و برد ان ۴۰% بیشتر از نسخه بیز بود.
همچنین بر اساس نسخه بیز نسخه شناسایی میگ۱۵ بیزار نیز ساخته شد که فاقد دو توپ۲۳ م م بود و جای ان توپ دوربین حمل میکرد. ۳۴۶ فروند از این مدل نیز تولید شد
در زمان ورود به خدمت میگ۱۵ در سال ۱۹۴۹ حوادث بسیاری برای میگ۱۵ از جمله در زمان نشست و برخواست پیش امد.بعد از بررسی مشخص شد مشکل اصلی عدم اشنایی خلبان روس با این جنگنده است زیرا میگ۱۵ در ان زمان سریعترین جت روسها بود و با داشتن بال پسگرا متفاوت تر از هر جنگنده دیگری در این ارتش از این رو ارتش خواهان یک نسخه اموزشی دو سرنشینه برای میگ۱۵ شد
از این رو بر اساس میگ۱۵ ای نسخه دو سرنشینه با دو کابین پشت سر هم ساخته شده که MIG15UTI شناخته شد و در سال ۱۹۵۰ وارد خدمت شد که به ان ناتو لقب میدکیت و یا کوتوله را داد
همان طور که گفته شد هر دو کابین پشت سر هم بودند و یکی از خدمه از سمت راست و دیگری از سمت چپ وارد میشد و درب کابین از کنار باز میشد و نه از بالا . بخشی از مخازن سوخت داخل بدنه که پشت کابین خلبان بود برداشته شد و جای این مخزن سوخت کار گذاشته شد. علیرقم اینکه بسیاری تصور میکنند این نسخه کوتاه تر است ولی این بیشتر خطای دید است هر دومدل تک و دو سرنشینه یک اندازه هستند.
دارای موتور ار دی ۴۵ اف بود و فاقد توپ۳۷ م م بود و در چند فروند نخست تنها دو توپ۲۳ م م را حمل میکرد ولی این توپ نیز حذف شد و به جای ان مسلسل ۱۲.۷ م م نصب شد. MIG-15UTI به تعداد زیادی تولید شد زیرا فقط نسخه اموزشی میگ۱۵ نبود بلکه به سرعت تبدیل به جت اموزشی استاندارد ارتش شوروی و بسیاری از ارتشهای بلوک شرق شد و بسیار نیز محبوب و خوش دست بود به صورتی که یکی از لقب های ان دوست داشتنی بود. در حالی که میگ۱۵ تا پایان دهه ۱۹۶۰ از خدمت خارج شد ولی نسخه اموزشی در نقش اموزشی تا اوائل دهه ۱۹۸۰ همچنان در خدمت بود
در سال ۱۹۵۰ شوروی دست به توسعه نسخه همه گونه اب و هوایی میگ۱۵زد. میگ۱۵ فاقد رادار بود از این رو یک جنگنده روز پرواز بود ولی با نصب یک رادار توریم در بالای سر ورود هوا توان پرواز در شب و اب و هوای بد نیز پیدا کرد. این رادار دارای برد ۷ تا ۱۰ کیلومتر بود . کمتر از ۱۰ فروند از این نمونه ساخته شد که به دلیل پیچیده گی کار با ان رها شد. در میانه دهه ۱۹۵۰ شوروی دست به نصب رادار ار پی ۱ با کد زمرد زد ولی این طرح به جای نرسید زیرا در ان زمان میگ۱۹ و میگ۱۷ با رادار وارد خدمت شده بودند
یک نسخه میگ۱۵ با کد میگ۱۵ اس یو ساخته شد که دارای توپ ۲۳ م م متحرک بود که می توانست ۱۱ درجه به طرف بالا و ۷ درجه رو به پایین را پوشش دهد . این توپ به صورت خودکار توسط یک اپتیک روی هدف قفل میشد . این طرح نیز تنها به صورت ازمایشی انجام شد. یک نمونه نیز مجهز به لوله سوختگیری هوایی شد اگرچه بسیار موفق بود ولی به دلیل عدم تخصص منابع لازم برای ساخت هواپیمای سوخترسان برای فرمانده ای دفاع هوایی و فرمانده ای تاکتیکی نیروی هوایی شوروی طرح لغو شد
در مجموع در شوروی ۱۳۱۰۰ فروند میگ۱۵ تولید شد .
میگ۱۵ در خارج از شوروی نیز تولید شد.
در سال ۱۹۵۳ تولید میگ۱۵ در چک اسلاواکی اغاز شد که به عنوان اس ۱۰۲ شناخته میشد و نسخه اموزشی ان با نام سی اس ۱۰۲ و نسخه میگ۱۵ بیز با نام سی ۱۰۳ تولید شد. در مجموع چک اسلاواکی ۱۴۴۱ فروند از این نمونه تولید شد که بسیاری از ان صادر شد. گفته شده نسخه تولیدی چک اسلاواکی حتی از نسخه تولید شده در شوروی با کیفیت تر بود
البته چکها روی میگ های خود تغیراتی نیز دادند برای نمونه در برخی نمونه های تولید دو سرنشینه به جای مسلسل ۱۲.۷ م م دو توپ ۲۳ م م نصب کردند ویا نسخه ای با نام میگ۱۵اس بی که در واقع یک ارتقا روی میگ۱۵ ای بود که شامل سه جایگاه زیر هر بال برای ایفای نقش جنگنده بمب افکن بود.همچنین برخی از میگ ۱۵ با حذف توپ و مجهز شده به دوربین در نقش شناسایی به کار رفتند
لهستان نیز میگ۱۵ را تولید کرد و این کشور میگ۱۵ ای را با نام لیم ۱ و میگ۱۵ بیز را با نام لیم ۲ تولید کرد. در مجموع ۷۲۷ فروند لیم۱ و لیم ۲ تولید شد که ۲۲۷ فروند ان لیم۲ بودند. لهستان نیز تعدادی از این هواپیما را به دوربین مجهز کرد و در نقش شناسایی به کار برد
شوروی به چین امتیاز تولید کامل میگ۱۵ را داد و چین این میگ۱۵ بیز را با نام جی۲ و نسخه اموزشی را با نام جی جی ۲ تولید کرد.چین دست کم ۴۰۰۰ فروند جی۲ تولید کرد و خود انها را به ده کشور صادر کرد
در مجموع میگ۱۵ به ۴۱ ارتش جهان صادر شد
سوابق عملیاتی
زمان اغاز جنگ کره میگ۱۵ یک سال بود وارد خدمت شده بود. نیروی هوایی کره شمالی مجهز به هواپیماهای پیستونی چون لاویچکا ۱۱ و یاک۹ بود. امار نشان میدهد نیروی هوایی کره شمالی ۹۳ فروند ایلیوشین ۱۰ ، ۷۹ فروند یاک۹ و تعدادی لاویچکا ۱۱ در خدمت داشتند.امریکا دو جت تازه خود یعنی اف۸۰ و اف۸۴ در کنار جنگنده های پیستونی بازمانده از جنگ دوم مانند پی۵۱ و اف۴ یو را وارد نبرد کرده بودند ولی ورود تعداد کمی میگ۱۵ شوروی با خلبانان شوروی و سرنگونی چند فروند اف۸۰ و اف۸۴ باعث ورود به خدمت اف۸۶ به کره شد.
امریکا اول شک داشتند که شاید میگ۱۵ یک نسخه از اف۸۶ با جاسوسی صنعتی است ولی این حرف درست نبود اف۸۶ و میگ۱۵ هر دو ریشه المانی داشتند و با هم توسعه یافت.میگ۱۵ به صورت چشمگیری کوچکتر از اف۸۶ بود و ۳۰% سبکتر از اف۸۶ سابر .
میگ۱۵ به عنوان یک شکاری برای نابودی بمب افکنها بلند پرواز ساخته شده بود از این رو سرعت اوجگیری بیشتری داشت و کلا در ارتفاع بالا عملکرد بهتری داشت ولی اف۸۶ یک جنگنده برتری هوایی بود که برای درگیری رزم هوایی در ارتفاع پایین ساخته شده بود. سلاح های این دو جنگنده همه چیز را مشخص میکرد میگ۱۵ دارای توپ سنگین برای نفوذ در زره بمب افکنها بود ولی اف۸۶ دارای شش مسلسل ۱۲.۷ م م برای سرنگونی اهداف سریعتر مثل جنگنده ها بود.
خلبانان شوروی به مسلسل های ۱۲.۷ م م اف۸۶ به دید تمسخر انگیزی نگاه میکردند و البته در غرب نیز بودند کسانی که چنین اعتقادی داشتند و برای نمونه اف۸۶ استرالیایی دو توپ ۳۰م م داشت. ولی البته توپ های میگ۱۵ چندان هم بی عیب نبودند. نمیشد هر دو توپ را با هم شلیک کرد حرکت متفاوت بالستیک دو توپ با تفاوت چشمگیر کالیبر تنها باعث میشد که خلبان با یکی از دو توپ اتش کند.همچنین سرعت دهانه گلوله ۳۷ م م که ۶۹۰ متر بر ثانیه بود شلیک گلوله بر ضد یک هدف پر سرعت را سخت میکرد از این رو تنها برای سرنگونی بمب افکمنها و یا حمله به زمین استفاده میشد در واقع این توپ ۲۳ م م بود که جنگنده شکار میکرد . همچنین توپ ۳۷ م م لگد بسیار داشت و اتش را منحرف میکرد. ولی سابر برتری های خود را داشت.
کابین دید بسیار بهتری و فوق العاده ای داشت و در دماغه دارای یک رادار مسافت یاب برای تعیین زمان مناسب اتش بود در حالی که میگ۱۵ تنها یک سایت اتش معمولی درجه بندی شده شیشه ای در جلو خود بود.همچنین شش مسلسل با گلوله های پر سرعت و سرعت اتش بالا در کنار سامانه هدفگیری رایانه ای شلیک به طرف یک هدف چالاک را بسیار اسان تر از شلیک با توپ ۲۳ م م میکرد
اگرچه هر دو جنگنده روی کاغذ با هم برابر بودند ولی در جنگ کره اف۸۶ و میگ۱۵ به تبادل اتش ۸ به یک رسیدند . در ازای سرنگونی ۸ میگ۱۵ یک اف۸۶ از دست رفت ولی چگونه چنین اماری به دست امد. مسئله سر این است در تمامی محاسبات یک چیزی در نظر گرفته نشده بود و ان مهارت خلبان بود .وقتی دو جنگنده از نظر توانایی انقدر به نزدیک بودند این خلبان بود که تعیین کننده نهایی نبرد بود.
شوروی تنها نه ماه خلبان میگ۱۵ خود را در کره نگه داشت خلبانی که بسیاری در جنگ دوم جنگیده بودند . سه سال دیگر جنگ خلبان کره شمالی و چینی با میگ۱۵ پرواز میکردند خلبانانی که تا سال ۱۹۴۹(یک سال قبل) اصلا سوار هواپیما نشده بودند . انها یک دوره اموزش شش ماه دیده بودندو همکنون با جت پرواز میکردند در حالی که در مقابل انها خلبان امریکایی می جنگیدند که ۷۳% انها در جنگ جهانی دوم شرکت داشتند. سطح اموزش خلبان کره ای و چینی انقدر پایین بود که بر طبق گذارش خلبان امریکایی برخی از انها قبل از اغاز نبرد از جنگنده خود خارج می شدند.
خلبان امریکا به سرعت متوجه شدند که اگر در ارتفاع بالا (بالای ۸۰۰۰ متر)به جنگ میگ۱۵ افتادن به دلیل چالاکی بالای میگ در این ارتفاع باید شیرجه بروند. وزن سنگینتر و سرعت بیشتر اف۸۶ باعث میشد در یک شیرجه انها به راحتی از دست میگ فرار کند و درگیری را زیر ۶۰۰۰ متر ادامه دهنده که در انجا اف۸۶ برتر بود.
زمانی که امریکا دست به بمب باران مواضع ارتش کمونیستی با ب۲۹ زدند ، میگ های کره ای و چینی در کنار خلبانان شوروی دست به حملات گسترده به دسته های این بمب افکن ها زدند که معمولا توسط اف۸۰ و اف۸۴ در اوائل جنگ زدند.در اولین حمله از این دست در ۱۲ اوریل سال ۱۹۵۱ انجام شد زمانی که میگ های طبق تاکتیک جدیدشان در دو دست در ارتفاع بالا و پایین به یک دسته ۴۸ فروند از ب۲۹ ها حمله کردند. در این درگیر هشت ب۲۹، ۱۱ اف۸۰ و نه پی ۵۱ از دست رفت. این حادثه روی امریکایها تاثیر گذاشت که در اوریل همان سال اف۸۶ ای را برای دفاع از ب ۲۹ ها راهی کره کرد.
در ۱۲ اوریل ۴۴ میگ دوباره به یک دسته از ب۲۹ اینبار تحت پوشش اف۸۶ بودند ولی باز نتیجه تلفات بالا برای امریکا بود ده ب ۲۹، یک اف۸۶ و سه اف۸۰ از دست رفت و تنها یک میگ۱۵ سرنگون شد.امریکا تلاش بمب باران پایگاه های میگ زدند ولی میگها به تلافی برخواسته .در ۲۳ اکتبر نه ب۲۹ ،۳۴ اف۸۶ و ۵۵ فروند اف۸۴ مورد حمله ۵۶ میگ۱۵ بیز قرار گرفتند که باز تلفات بالا بود تنها یک میگ از دست رفت ولی هشت ب ۲۹ و دو اف۸۴ از دست رفت.تا ژانویه سال ۱۹۵۲ انقدر پیروزی خلبان شوروی بالا بود که ۴۰ خلبان شوروی بیش از ۵ پیروزی داشته و تک خال شدند
ولی همچیز از نیمه دوم سال ۱۹۵۲ تغییر کرد. واحدهای جدید از اف۸۶ وارد کره شدند که خلبان بهتری داشتند و از طرفی خلبان شوروی به کشور بازگشتند و خلبان بی تجربه چینی جای انها را گرفتند و بعد امریکا بودند که در اسمان با اف۸۶ یک تازی کردند.
امریکایی ها به هر خلبان خود که بتواند یک میگ۱۵ را مجبور به فرود کند ۱۰۰۰۰۰ دلار جایزه تعیین کردند و در نهایت در ۲۱ سپتامبر سال ۱۹۵۳ یک میگ۱۵ بیز به چنگشان امد.انها میگ۱۵ را ازمایش کردند و متوجه شدند بر خلاف اعتقاد قبلی که میگ۱۵ در شیرجه خطر ناک است ولی اینچنین نیست. میگ۱۵ در هنگام شیرجه از سرعت ۹۸۰ کیلومتر بر ساعت که فراتر می رفت دچار لرزش میشد که کنترل و اتش با ان بسیار سخت بود
در مجموع میگ۱۵ طی جنگ کره ۶۰۴۵۰ پرواز روزانه ۲۷۷۹ پرواز شبانه انجام داد. میگ۱۵ موفق به سرنگونی ۱۰۹۷ فروند هواپیماهای غربی از انواع اف۸۰، اف۸۴، اف۸۶، ب ۲۹، اف۹۴ ، میتئور بود و دست کم ۱۰۰۰ فروند نیز میگ۱۵ از دست رفت که بیشن ۶۵۰ تا ۷۳۰ فروند توسط اف۸۶ بود .
میگ ۱۵ در خدمت ارتش شوروی تا پایان دهه ۱۹۵۰ در نقش شکاری رهگیر باقی ماند تا مدتها تلاش در رهگیری هواپیماهای شناسایی غربی چون ار بی ۵۷ داشت ولی به دلیل سقف پرواز کمتر که به سختی در حالت مسلح به ۱۳۰۰۰ متری می رسید موفق نبود ولی دها بالن شناسایی بدون سرنشین غربی را سرنگون کرد.
مصر و سوریه از میگ۱۵ در نبرد سال ۱۹۵۸ و ۱۹۶۷ استفاده کردند و چین چند بار با اف۸۶ تایوانی بر فراز دریایی زره با جی۲ جنگید
میگ۱۵ از جمله در نسخه اموزشی در نقش اموزشی تا میانه دهه ۱۹۹۰ در برخی های خدمت میکرد و احتمالا همچنان در همین نقش در کره شمالی خدمت میکند.امروزه افراد ثروتمند بسیار از انواع تک و دو سرنشینه میگ۱۵ را در اختیار دارند.
مشخصات میگ۱۵ بیز
طول:۱۰.۰۸ متر
ارتفاع:۳.۷ متر
وزن خالی:۳۶۳۰ کیلوگرم
بیشترین وزن برخواستن:۶۱۰۵ کیلوگرم
موتور:یک موتور توربوجت وی کا ۱ با توان ۶۰۰۰ پاوند
بیشترین سرعت:۱۰۵۹ کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز:۸۵۰ کیلومتر بر ساعت
برد با سوخت داخلی :۱۲۲۷ کیلومتر با دو مخزن سوخت خارجی ۱۷۰۰ کیلومتر
سقف پرواز:بدون سلاح ۱۵۵۰۰ متر
سلاح: یک توپ ۳۷ م م با ۴۰ گلوله و دو توپ ۲۳ م م با ۱۶۰ گلوله در مجموع و توان حمل تا دو بمب ۱۰۰ کیلوگرمی در زیر بال و یا دو راکت انداز ۵۷ م م ۸ لول
